
Indie i herbata
Indie są największym producentem i zarazem konsumentem herbaty na świecie. Najbardziej znanymi, indyjskimi prowincjami herbacianymi są Assam i Darjeeling. Ponadto w Indiach herbatę produkuje się również w: Dooars, Nilgiri, Sikkim, Terai i Travancore.
Biorąc pod uwagę fakt, iż obecnie Indie są herbacianym potentatem, budzi zdumienie to, że 170 lat temu indyjski przemysł herbaciany nie istniał. Rozwój produkcji herbaty w Indiach jest efektem pozbawienia monopolu Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej na handel z Indiami w roku 1813, a w roku 1833 – na handel z Chinami. Rosnąca konkurencja w handlu herbatą zmusiło Kompanię do rozpoczęcia upraw tej rośliny w Indiach.
Oprócz legendy o Bodhidharmie i sandzivini jedyne zapiski dotyczące herbaty można znaleźć w starych manuskryptach ajurwedyjskich lekarzy. Wiadomo również, że w czasach rozkwitu buddyzmu, hindusi spotykali się z chińskimi pielgrzymami. Chińczykom podczas ich wędrówek zawsze towarzyszyła herbata, więc Hindusi na pewno się z nią zaznajomili. Jednak picie herbaty w Indiach nie rozpowszechniło się a informacje dotyczące tego napoju zostały szybko zapomniane.
W 1823 roku major Robert Bruce odkrył i opisał gatunek krzewu herbacianego, który był uprawiany przez tubylców prawdopodobnie przed przybyciem Anglików do Indii. Krzew ten jednak różnił się od chińskiego wielkością liści. W 1824 roku Robert Bruce nagle umiera, a jego pracę kontynuuje młodszy brat Charles Aleksander Bruce, który zbierając nasiona próbuje je posiać, by później móc kultywować rosnące krzewy. W 1826 roku osiedla się w Sadiji, małej osadzie w górnym Assamie, gdzie rozpoczyna karczowanie dżungli by móc założyć pierwszą plantację herbaty.
Click to rate this post![Total: 3 Average: 3.7]
Komentarze (0)